Fudbalski teren u Kuršumliji više liči na livadu a na pojedinim mestima čak na njivu, nego na zeleni tepih, kako se to kaže fudbalskim rečnikom. Fudbalski radnici i fudbaleri kažu da ih je sramota kad im u goste dolaze ekipe iz okoline Kruševca jer tamo svako selo ima bolji teren. Čak i klubovi iz sela oko Žitorađe imaju bolje uslove za treninge i utakmice. Zbog lošeg terena fudbalski savez Srbije je zabranio utakmice Prve fudbalske lige za žene, pa ŽOK Kolibri svoje utakmice kao domaćin igra u Prokuplju. Tribine su posebna priča. Tako se zovu samo zato što su pored igrališta, inače, na sve liče, samo ne na mesto gde bi trebalo da budu navijači.

Zašto je tako?

Prvi i najvažniji razlog je da je teren “ničije dete”, odnosno nema vlasnika, pa opština jednostavno ne može da ulaže u obnovu tuđe, odnosno ničije imovine.Posle nekoliko dana istraživanja uspeli smo da saznamo da se teren u Katastru vodi na FK Kosanica, koji je ugašen pre sedam-osam godina. U to vreme je bilo vrlo popularno da se klub koji zapadne u dugove jednostavno ugasi a registruje novi. Tako je bilo i sa Kosanicom. Ovaj klub je ugašen a osnovan novi-OFK Kosanica, na koji nije preneto vlasništvo nad igralištem jer izgleda nije moglo po zakonu. Naime, u statutu ugašene FK Kosanice piše da u slučaju gašenja kluba teren i drugi objekti: svlačionice i slično, prelazi u vlasništvo opštine. Ta tačka je bila obavezna u statutu svakog kluba po zakonu, da se nebi desilo da u slučaju gašenja kluba imovina pređe u vlasništvo nekog člana udruženja građana, osnivača kluba, jer oni nikad i nisu ulagali u imovinu, već opština i država.Međutim, ovu oblast, odnosno imovinu sportskih klubova, koji su svi udruženja građana, reguliše više zakona, pa neko treba da protumači koji zakon je “stariji”.

Predsednik Sportskog saveta opštine Kuršumlija Dragan Petrović kaže da bi najbolje bilo da igralište pripadne Sportskom centru i da ga koriste svi klubovi. On dodaje da tu proceduru ne može da sprovede Sportski savez već opština. Sportski centar već upravlja sportskom halom, bazenom, teniskim terenom i terenom za male sportove pa je i logično da mu se doda i fudbalsko igralište jer ima i dovoljno radnika za njegovo održavanje. Načelnik opštinske uprave Vladan Jovanović kaže da je upoznat sa situacijom oko igrališta i da tu proceduru, koju je inicirao Sportski savez, treba da pokrene opštinski pravobranilac. E, sad, da bi problem bio još veći, ovo nisam znao-opštinski pravobranilac je nezavistan ogran pa načelnik ne može da mu naloži da to sprovede. Ko može, nisam hteo ni da pitam, da ne ispadne da lično premijer mora da se pozabavi igralištem u Kuršumliji.Ima tu još mnogo nepoznanica. Sva “ničija” imovina je po nekom “najstarijem” zakonu u vlasništvu države, odnosno Republičke direkcije za imovinu, koja može da je ustupi opštini na korišćenje, kao što je u slučaju objekata Zadruge i Konfekcije. Međutim, u slučaju sportskih objekata “pita” se i Zakon o sportu, u kome piše da imovina sportskih klubova koji su ugašeni pripada opštini. Čeka se i donošenje Zakona o privatizaciji sportskih klubova.Bilo kako bilo, put je jasan: Igralište i svi drugi objekti treba da se upišu kao vlasništvo opštine a ona da ga prenese na Sportski centar. Da li može da se upiše direktno na opštinu ili preko Republičke direkcije za imovinu, pitanje je za pravnike u opštini, po svoj prilici za opštinskog javnog pravobranioca.Dok se to ne desi bojim se da će igralište biti u takvom stanju da će biti pogodnije da se sadi krompir nego da se igraju utakmice.